نحوه پذیرش و بهبود موازین کنترل عفونت ویروس هپاتیت ب توسط کارکنان خدمات بهداشتی و درمانی

سابقه و هدف: نحوه پذیرش و به کارگیری موازین کنترل عفونت ویروس هپاتیت ب توسط کارکنان خدمات بهداشتی و درمانی دارای اهمیت می باشد. این بررسی به منظور تعیین نحوه پذیرش و سطح بهبود رعایت موازین کنترل عفونت در 3 حیطه قبل، حین و بعد از تماس های مخاطره آمیز شغلی، انجام شده است. مواد و روش ها: مطالعه از نوع توصیفی، بر روی تعداد 135 نفر از کارکنان خدمات بهداشتی و درمانی، انجام گرفت. از روش خوشه ای دو مرحله ای برای انتخاب نمونه ها استفاده شد. ابزار گردآوری داده ها، لیست برگ تهیه شده برای مشاهده نامحسوس عمل کردها، در 7 عامل ثبت شده و بررسی امتیاز مکتسبه آن با طیف مطلوب، نسبتاً مطلوب و نامطلوب به کمک آزمون های آماری مناسب انجام شد. یافته ها: کارکنان در مورد نحوه پذیرش موازین کنترل عفونت ویروس هپاتیت ب به ترتیب در عامل 2 حیطه 1 با 35/59%، عامل 7 حیطه 3 با 88/48% و عامل 4 حیطه 2 با 92/45% دارای بیش ترین عمل کرد مطلوب شدند. میزان بهبودی رعایت موازین مذکور در بین میانگین رتبه نمرات آن ها مشهود می باشد (05/0p<). شاغلین آزمایشگاه دارای بیش ترین میزان رعایت موازین شدند (0016/0=p). کم ترین عمل کرد مطلوب به ترتیب اختصاص یافت به عامل 5 حیطه 2 (عدم استفاده از سرنگ خودایستا) با 87%، عامل 2 حیطه 1 (استفاده نکردن از پنبه الکلی در هنگام شکستن شیشه واکسن یا آمپول) با 85% و عامل 6 حیطه 3 (گزارش نکردن حوادث فرورفتن سر سوزن در هنگام مراقبت) با 57%. نتیجه گیری: بیش از نیمی از کارکنان دارای عمل کرد نسبتاً مطلوب و نامطلوب شدند. لذا با بهره گیری از این تحقیق، انتظار می رود 100% افراد، موازین کنترل عفونت ویروس هپاتیت ب را پس از یک دوره آموزش برنامه ریزی شده به کار گیرند.